پدرم روزت مبارک

دیروز چهل روز بود که از پیش ما رفتی و ما را بی پدر گذاشتی . . .

هر روز خم تر از دیروز می شدی ولی تمرین محکم ایستادن میکردی

جوان بودی ولی خیلی زود پیر شدی و یک روز بی خبر تمام شدی و پشت ما را با تمام شدنت خالی کردی

رفتی که آرامش داشته باشی ، رفتی که درد نکشی ، رفتی که یه خواب آرام داشته باشی

رفتی که آرامش داشته باشی ، یه آرامش ابدی

رفتی که بعد از 54 سال ، آرامش را تجربه کنی ، درود بر روان پاکت پدرم

پدرم هیچ گاه احساس نمیکردم از دنیا بروی و الان که رفتی اصلا رفتنت را باور نکرده ام .

با وجود اینکه برای رفتنت گریه میکنم ولی هر شب خواب میبینم که زنده ای واصلا مرگت را باور نکرده ام ، چون نتوانستم باهات خداحافظی کنم .

برای من تو یه کوه استوار بوده ای که هرگز تبدیل به سنگ ریزه نخواهد شد .

برای من فرقی نمی کرد چطور بودنت ، پیر و جوان بودنت ، خندان و اخمو بودنت ، همین که بودی ، دلگرمی من بود

پدرم روزت مبارک

مرا ببخش که نتوانستم دستانت را بوسه زده و بر دیده بگذارم . مرا ببخش که لیاقت دستانت را نداشتم .

آنقدر حسرت دیدار دوباره تو را دارم . کوچه پس کوچه های دلم پر از تنهایی توست .

تو یه روز قبل از سال 94 از پیش ما رفتی ، چون دلت می خواست تمام نوروز پیشت باشیم و تنهات نذاریم

رفتی پیش خدا که تنها نباشی

کاش دوباره فرصتی داشتم که بهت بگم چقدر دوستت دارم و بوسه بر قلب خسته ات می زدم .